رئیس جمهور باید به تهیه و تدوین یک استراتژی جامع و فراگیر بپردازد و ساختار های جدید سازمانی را برای پیشگیری از حملات به میهن و حفاظت در قبال آنها – و پاسخ به چنین حملاتی درصورت نا موفق بودن پیشگیری و حفاظت – پیشنهاد نمایند .
چار چوب استراتژیک : رئیس جمهور استراتژی جامع و فراگیری را برای افزایش و ارتقای توانایی آمریکا در پیشگیری و حفاظت در قبال کلیه اشکال حمله به کشور و پاسخ به چنین حملاتی در صورت ناموفق بودن پیشگیری و حفاظت ، تهیه و تدوین نماید .
پیشگیری : در مقوله پیشگیری ، استراتژی ایالات متحده سه ابزار اساسی را در اختیار دارد .
نخستین ابزار ، دپلماسی است ، دومین ابزار امنیت کشور را تشکیل می دهد . عنصرنخست این خرده استراتژی ، ایجاد فرایند های اجرایی جدیدی در زمینه امنیت حمل و نقل است . عنصر دوم ، تقویت توانمندی های آژانس های کنترل مرزی در زمینه جمع آوری اطلاعات ، مدیریت داده ها و همکاری اطلاعاتی ، به منظور افزایش توانایی آنها در تشخیص و مورد بازرسی قرار دادن افراد و کالاهای پر خطر می باشد . سومین عنصر خرده استراتژی مزبور ، تقویت توانمندی آژانس های کنترل مرزی در زمینه دستگیری تروریست ها و یا توقیف محموله های خطرناک پیش از ورود آنها به خاک ایالات متحده است .
حفاظت : حفاظت از زیرساخت ها ی مهم و حساس کشور و فراهم کردن امنیت رایانه ای ، تدابیر زیر را شامل شود :
-ارزیابی پیشرفته در زمینه اخبار و هشدار و حمله
- یک نظام هشدار دهنده که در برگیرنده گزارش دهی داوطلبانه و فوری بخش خصوصی در مورد حملات بالقوه باشد .
- درنظر گرفتن سیستم های پیشرفته برای متوقف کردن حملات و برقراری سرویس جایگزین (یاپشتیبان ) و از سر گیری سرویس دهی
واکنش دست اندرکاران واکنش های اولیه در جوامع محلی باید به لزوم کافی دسترسی داشته باشند رهنمودها و روند اجرایی باید تعریف و ابلاغ گردیده و از طریق شبیه سازی و تمرینات به اجرا گذاشته شود.
تجدید ساختار سازمانی : کمیسیون بر یک ساختار سازمانی تاکید می نماید که : - در آن شخص واحدی برای هماهنگی و نظارت بر فعالیت های مختلف دولتی در رابطه با امنیت کشور تعیین شود .-به منظور پیشبرد و ارتقای کارایی و انسجام برخی فعالیت های خاص در حوزه امنیت کشور ، به تثبیت و تحکیم آنها بپردازد – مکانیزم های برنامه ریزی را برای تعریف روشن واکنش های خاص در قبال انواع خاصی از تهدیدات ایجاد نماید - فراهم بودن منابع و توانمندی های مناسب را تضمین کند . باوجود اینکه آژانس ملی امنیت کشوری ساختار فراگیر امنیت کشور را تعیین خواهد کرد ، اما سایر سازمان های دولتی همچنان به انجام وظایف خاص خود در زمینه امنیت کشور خواهند پرداخت . در زیر به اختصار وظایف مهم برخی سازمان های اصلی را یادآور می شویم :
جامعه امنیتی : اطلاعات مفید و مطلوب ، کلید پیشگیری حملات به میهن است و امنیت کشور باید جزو مهم ترین وظایف جامعه امنیتی باشد.
وزارت امور خارجه : سفارت خانه های ایالات متحده ، اولین خط دفاعی ملت آمریکا هستند .
وزارت دفاع : این وزارتخانه که کسب آمادگی برای جنگ های تاکتیکی بزرگ را در صدر اولویت های خود قرار داده ، باید توجه بسیار بیشتری را به وظیفه خود در زمینه امنیت کشور معطوف نماید .
گاردملی : این گارد باید نقش اصلی مر کزی را در مبحث " واکنش " در یک استراتژی دفاعی چند لایه ای برای امنیت کشور ایفا کند .
جامعه پزشکی : توصیه می کنیم " مدیریت آمادگی و واکنش اضطراری " قابلیت منابع پزشکی محلی و فدرال را در زمینه برخورد با یک وضعیت اضطراری ناشی از کاربرد سلاح های کشتار جمعی ، مورد ارزیابی قراردهند .
همکاری قوای مجریه و مقننه : مقابله باتهدیدات امنیت کشور و حل آن مشکلی نیست که تنها گریبان گیر قوه مجریه باشد بلکه کنگره نیز باید در فرایند تهیه برنامه های امنیتی کشور شرکت فعال نماید . برخی اعضای کنگره باید در سیاست امنیت کشور و اجرای این سیاست خبره شوند تا بتوانند خلأهای سیاست مزبور را پرکرده و در مواقع بحران به ارائه نظرات مشورتی و نظارتی لازم بپردازند . مهم تر از همه کنگره باید با استفاده از قدرت خود از برخورداری سازمان های دولتی ازمنابع کافی و از هماهنگ بودن و کارایی برنامه های سازمان های مزبور اطمینان حاصل نمایند .